En toen kwam Tess...Tess en haar zus Lady Celtic kwamen bij mij wonen in 2012. Hun fokker/eigenaar overleed in datzelfde jaar aan de gevolgen van longkanker. Haar wens was het om de zusjes bij mij te laten wonen. Geen probleem. Vanaf het begin had ik het gevoel dat Tess en haar fokker een hele sterke band hadden. Zo sterk dat ik daar niet tussen kwam wat ik ook niet als problematisch ervoer. Ik nam genoegen met mijn rol als verzorger. In de zomer van 2018 begonnen de jaren te tellen bij de 11 jaar oude Tess. Haar conditie ging achteruit. Werd onzekerder in haar gedrag en aanhankelijker. Merkte dat ze benauwder werd en vocht vasthield. Bezoekje aan de dierenarts was nodig. Graag wilde ik een diagnose en eventueel medicijnen om haar hart te ondersteunen. We gingen naar huis met een doosje metacam en de boodschap dat ik wel zou weten wanneer het haar tijd was... Vanaf dat moment was ik er van overtuigd dat IK niet degene was die dat wist maar Tess zelf. Ik had het gevoel  dat zij niet wilde sterven voordat zij haar hartzeer had verwerkt. Haar hartzeer om het verlies van haar geliefde fokker. En zo ging ik op zoek naar middelen om Tess haar verdriet te kunnen laten verwerken. Bachbloesemremedies, Reiki, Healings en Homeopathie. Het verdriet kwam er vaak uit tussen 23.00 uur en 2.00 uur in de nacht. Dan ging ik naast haar liggen en troostte haar. Tezamen met de 2 andere honden hebben we zo nog 5 mooi weken gehad. Totdat ze op een zondagavond haar (onverteerde) maaltijd van de ochtend uitspuugde. Niet meer wilde eten of drinken. Het weer benauwd kreeg rond middernacht en ik met mezelf (en niet met Tess) afgesproken had dat als ze 'pijn' zou hebben ik de dierenarts zou bellen. Toen ze een hevige kreun gaf pakte ik de telefoon om de dierenarts te bellen. Maar dat was niet de bedoeling volgens Tess: ze gaf een zware grom richting mij en ik legde de telefoon weer weg. Daarna kreunde ze nog een keer en rook ik poep...Een paar seconden daarna blies ook zij haar laatste adem uit..in mijn armen. 

​

Tess heeft mij laten ervaren dat ook honden een stervensproces doormaken net als wij mensen. Dat zij gehoord willen worden in hun behoeften. Zieke en stervende honden voelen zich vaak miskend en onbegrepen in de gevoelens die zij hebben. Om hiermee aan de slag te gaan heb ik de opleiding 'Stervensbegeleiding en rouwverwerking bij dieren' gevolgd. Helaas maar ook dankbaar heb ik al een aantal honden en eigenaren mogen helpen.

Ook deze vorm van begeleiding kost 60 euro incl btw.

​

​

                                               De enige FOUT van een hond is dat hij geen HONDERD jaar kan worden 

                                           Lewis Carey 

​